Bırakmak ve bırakabilmek veya vazgeçebilmek.
Çoğu zaman o kadar zor gelir ki ,bırakırken aklımız orada kalır,acabalar ve nedenler baskılamaya başlar ve belki de bırakırken kocaman bir stres ağına yakalanırız.
Bırakmak konusu aklıma geldiğinde yaşamımızda neleri ve nasıl bırakabildiklerimizi veya bırakamadıklarımızı düşündüm.
Hayatımızda hep bize “dayan” dediler
“Dayan oğlum,dayan kızım ,dayan aşkım”
Ama hiç düşündük mü,neyi bırakmamız gerektiğini.
Tabii ki birçok şeyi bırakmadan yaşamak ve tam anlamıyla yaşama asılmak ve bırakmamak duygusunu kastetmiyorum.
O zaman gelin bazı şeyleri bırakalım
Bize iyi gelmeyen yiyecekleri ve içecekleri ,
Belki ama çok zararlı olan sigarayı,alkolü,
İyi gelmeyen en yakın ilişkilerimizi ve dost olduğunu zannettiğimiz kişileri,
Sizi dibe çeken arkadaşlarınızı,
İyi gelmeyen işi ve uğraşıyı,
İyi gelmeyen düşünce kalıplarını,
Bırakın …
Belki bırakmak,dayanmaktan zor olduğu için bırakamıyoruz.
Sizin duygularınızı ve tüm başarılarımızı sömüren çok yakınlarınızın sizin “duygusal vampiriniz” olduğununu hiç düşündünüz mü ?
Biraz acımasızca ama ,belki anneniz,belki kardeşiniz,belki sevdiğiniz ve belki de canınız kadar değerli evladınız.
Bunları bırakmayın tabii ki ama bu kişilerin de en az ve bazı zamanlarda bile olsa kısa süreli bırakılması gerektiğini de düşünün.
Onlara bu duyguyu yaşattığınızda, onlar da kendi varlıklarını sorgulayıp hatalarını görebilmektedirler.
İyi şeyleri ve güzel olanları bırakmayın ama onları bile bir dengede tutarak devam edin.
Çünkü dengemiz bozulduğunda yalpalayıp yanlışa devam edebiliyoruz.
Kalın sağlıcakla
