Sivas’ta yaşayan Arif Sayyar, çocukluğundan bu yana hayatının merkezinde yer alan tren sevgisini şimdi resimlerinde yaşatıyor. Türkiye Cumhuriyeti Devlet Demiryolları’nda (TCDD) 33 yıl boyunca çeşitli birimlerde görev yapan Sayyar, istasyon şefi olarak emekli olduktan sonra demiryolu tutkusunu fırçasına yansıtmaya başladı.
4 yaşından bu yana trenlerle iç içe bir yaşam süren Sayyar’ın yağlıboya tablolarının ana temasını trenler ve demiryolu yaşamı oluşturuyor.
“Öğretmenimin sözü resim serüvenimin başlangıcı oldu”
Resim yapmaya çocuk yaşta başladığını anlatan Sayyar, bu yolculuğun tesadüfen başladığını söylüyor:
“Babam Devlet Demiryolları’nda memurdu, ben de baba mesleğini devam ettirdim. 5. sınıfın son döneminde öğretmenim bana kızıp ‘Sen ne kadar yeteneksizsin, senin gibisini görmedim’ demişti. Bu söz beni kamçıladı. Daha sonra resim öğretmenim yeteneğimi fark etti, bana sahip çıktı. Ama ben resim eğitimi almadan demiryollarına girdim. 33 yıl çalıştım, emekli oldum.”
Demiryollarında geçen meslek yaşamının ardından Sayyar, çocukluk hayalini yeniden eline alarak fırçayla geçmişe dokunan eserler üretmeye başladı.
“Demir yolları geçmişini geleceğe taşıyorum”
Bugün 70 yaşında olan Arif Sayyar, sanatının amacını şu sözlerle özetliyor:
“Benim hedefim, demiryolları geçmişini geleceğe taşımak. Nasıl tarihçiler eski olayları anlatıyorsa, ben de fırçamla Anadolu’nun kültürünü, köy yaşamını, demir yollarının tarihini kronolojik şekilde resmediyorum. Hızlı trenlere bir anda gelmedik. Benim tablolarım, bu geçmişi hatırlatmak için bir bellek niteliği taşıyor.”
Sayyar, neredeyse her gün tuvalinin başına geçtiğini, bayramlar dışında boş günü olmadığını belirtiyor:
“365 günün her günü çalışırım. Fırçayla eskiyi geleceğe taşıyorum. Belki 20 yıl sonra çocuklar buharlı trenleri bilmeyecek ama benim tablolarım bu mirası yaşatacak.”
“Kendi kendime öğrendim, binin üzerinde eserim var”
Herhangi bir akademik eğitim almadan kendini geliştirdiğini anlatan Sayyar, tamamen deneme-yanılma yöntemiyle ilerlediğini söylüyor:
“Resim eğitimi almadım, tuvalin nasıl hazırlandığını bile kendi çabamla öğrendim. Bizim zamanımızda ne görsel yayın vardı ne de bu işleri anlatan kitaplar. Hepsini Sivas’ta, kendi başıma öğrendim. Bugüne kadar binin üzerinde tablo yaptım. Günde 10 saat resim yaparım.”
Arif Sayyar’ın tabloları, sadece trenleri değil, Anadolu’nun geçmişini, insan emeğini ve demiryollarının Türkiye’deki dönüşümünü de tuvale taşıyor.
