Karşınızda sizi çok üzen biri var. Belki eşiniz belki arkadaşınız belki kardeşiniz belki anne babanız. Çok acı çektiniz ve ilişki koptu. Bu ilişki herkesle olabilir. Gün sonunda karmakarışık duygular içindesiniz. Zaman geçtikçe onu özlediğinizi hissettiniz. O gün gerçekten geldi. Özleme hissine yenik düştünüz. İhanete de uğradınız. Böyle bir durumda ne yapmamız lazım? Başımıza ne geliyorsa vicdanımızdan mı geliyor? O canınızı yakan kişi kapınıza geldi. Ben kazandım hissine kapılırsınız. Arkadaşınıza anlatırsınız. "Haline baktım acıdım" dersiniz. "Biliyordum böyle olacağını" dersiniz. "Bensiz yapamaz" dersiniz. "Bu sefer şartlarımı sunacağım" dersiniz. Burada hissettiğiniz şey vicdan değil kibirdir. Egonun göstergelerinden biridir. Tabiki insanız. Bu tür duyguların bizden geçmesine engel olamayız. Hemen kendimizi toplayarak şunu hatırlamamız lazım. Bir daha acı çekmeyelim. O duyguları bir kenara koymalıyız. Ama ne yapmalıyız? Çok özlemiştiniz şimdi karşınızda. Orada hemen dönüp kendinizi şunu söyleyin. "Haklı çıkmadım. Ben kazanmadım. Kimsenin burnunun sürttüğü yok. Ben büyük bir insan falan değilim". Bu duyguların farkına varın. Size acı vermiş biri sizinle tekrar bir araya gelmek istiyorsa ya da yeniden dost olmak istiyorsa ne yapmanız gerekir? İlişkide mutlaka bir kırmızı çizginiz olması gerekiyor. "Kimse bana herkesin içinde bağıramaz". "Kimse benimle böyle konuşamaz". Belli kalıplarınızın olması gerekiyor. Kendimize karşı dürüst olmamız gerekiyor. Heyecanlanmayın. Sakin olun. "Benim bu ilişkiye ihtiyacım var ben de onu özledim artıları şunlar eksileri şunlar". Egosal duyguları bir kenara bırakın. Belki ona bakarak "çok üzgünüm ama bundan sonra bir beraber olamayız" diyerek kapınız da kapatabilirsiniz. Acıma duygularına girmeyin. Kendi işinize bakmayı öğrenmeniz lazım. Her şeye rağmen yine de o kişiyi hayatınıza istiyorsunuz. Artı ve eksiler olarak hesap kitap yapın. Ama şunu da unutmayın. Kimseyi değiştiremezsiniz. Dışarıdan kendinizi izlemeniz lazım. Vicdan zor bir konu. Kolay bir konu değil. Bazı şeyler canınızı acıtabilir. Bunlar normal. Özetle; pişman olup dönen birine “vicdanıma yenik düştüm” düşüncesi doğru değil. Bu egoları bir kenara bırakmanız gerekir.