Bu konu yıllardır konuşulur. Her sınav zamanında sınav kaygısı ipe ilgili seminerler konferanslar düzenlenir.
Okullarda rehberlik öğretmenleri öğrencilere uzun üzüm nasihatler verir. Hatta bazı aileler çocuklarını bu stresten kurtarmak kaygıyı azaltmak için yüksek miktarlarda paralar vererek terapistlere psikologlara götürür.
Özel bitkiler alınır hatta okutup üfletir. Bence çocukların bu kadar kaygılanmasının sebebi de ailelerin cocuklar üzerinde kurduğu baskı.
Sınavdan sonra intihar eden çocuklar oluyor maalesef. Aileler bu konuda kendilerini sorgulamalı. Biraz geri çekilmeli. Sınavın hayatı önem taşımadığını sınav sonucunda elde edilen başarısızlığın dünyanın sonu olmadığını anlatmalı.
Ama maalesef durum tam tersi oluyor.
Bazi cocuklar korkudan eve gelmiyor evden kaçıyor ve başına çok kötü şeyler geliyor.
Bu konuda en büyük görev ebeveynlere düşüyor.
Bu sizin değil çocuğunuzun hayatı.
Sınav kaygısı öğrenciyi başarısızlığa götürür.
Sınav asla amaç olamaz ancak araç olabilir.
Sınavda başarılı olmanın yolu yüksek moral ve motivasyonla gerçekleşir.
Ayrıca sınava hazırlanan çocuklara evde mutlaka çalışma alanı hazırlanması gerekiyor.
Anne baba arasında bitmek tükenmek bilmeyen tartışmalar da başarısızlığa sebep olur.
Öğrencinin yeterli dengeli ve sağlıklı beslenmesi de başarı oranını artırır.