Yaşamımızın her safhasında sürekli bizlerle yürüyen en önemli duygudur özlemek.
Bazen eskiyi ,bazen geleceği,çoğu zaman kaybettiklerimizi,sevdiğimizi ve kendimizi özleriz.
Bazen değişime ve mutasyona uğrayıp kendi eski halimizi özler ona dönmeye çalışırız.
Günümüz dünyasında eskilerin deyimi ile patlıcanın kırk para olduğu dönemleri özler,bugün bu sebzenin kilosuna yaklaşık 120 TL verdiğimizde keşke o kırk paralık dönemde yaşasaydık durumunu özlüyoruz.
Çünkü,özlem yaşama giden yoldur.
Özleminizi kabul etmezseniz, başkalarının size gösterdiği yabancı yollara girer,çıkmaz sokaklarda kaybolursunuz.
Son yaşadığımız modern hayat, bize kendi özlemlerimizden uzaklaştıran sahte hedefler sunmakta.
Çağımızın en büyük günahı kendimizi gerçekleştirememek ve kendimizi bulamamaktır.
Yaşam koşullarına baktığımızda ortam, hızlıca değişen kendini gerçekleştirme aparatlarıyla doludur.
Bugün öğrendiğimiz bilgi belki yarın sabah demode olur
Hayatımızın farklı bölümlerinde farklı özlemlere sahip iken çocuklukta sevilmeye özlem duyduk. Ergenlikte beğenilmeye; yetişkinlikte ise sayılmaya, anlaşılmaya ve fark yaratmaya özlem duyuyoruz.
Oysa bugün özlemlerimiz değişti.
Özlemlerimizi yönetebilirsek özlemenin değerini de yükseltiriz.
Hasta olup sağlığımızı özleyeceğimize sağlıklı olmaya özen göstererek, kaybettiklerimizin değerini kaybetmeden bilerek, özlediklerimizi arayıp bularak ve bunun için çaba sarf ederek,sevdiklerimizi çok fazla özleme sevk etmeden değerini bilerek yaşayalım.
Çünkü özlemek sağlıklı olmak ve sağlığı devam ettirerek huzurlu olmaktır.
Kalın sağlıcakla