İnsan ilişkisi denilince akla gelen hususlar güven , sevgi , anlaşabilme , duygusal hissiyattır. Bu hem özel ilişkilerimizde hem arkadaşlık ilişkilerimizde geçerlidir.İnsan ilişkileri sosyolojide, iki kişinin veya grubun arasındaki düşüncelerini, iletişimini, duygularını anlatır.
Bizler iş hayatında veya sosyal hayatta yaşadığımız sıkıntılar olunca kendimizi yalnız alanımıza çekeriz , tek başımıza kalmak isteriz her ne kadar böyle bir isteğimiz olsa hatta uygulasak bile bir yere kadardır bu durum. İnsan doğası gereği konuşmak, anlaşılmak ,sevmek ve sevilmek ister.Çünkü bunlar doğal bir durumdur .
Bizler yalnız kalmayı tercih ettiğimiz zamanlar olsa da, insanlarla ve sevdiklerimizle bir araya gelme, çalışma ve eğlenme ihtiyacında ve isteğinde de bulunuruz.
Kimimiz çevremizi küçük tutmak, kimimiz ise geniş çevrede bulunmak isteriz. Farklı insanlara tanışmak, yeni bilgiler edinmek, sohbet etmek, fikir alışverişinde bulunmak ve yeni alanları keşfetmek isteriz. Bu tamamen kişinin karakterine ve hayata bakış açısına bağlıdır.
Nerede ve hangi ortamda bulunursak bulunalım, bir veya birden fazla insanla sözlü ve sözel olmayan bir iletişimde bulunuruz.Yani şöyle diyebiliriz sözlü olmayan ifadelerde bizim bakışımız jest mimik beden dili vs devreye giriyor . Vücut dilimiz, davranışlarımız, yüz ifadelerimiz, duygularımız, kurduğumuz cümleler ve dile getirdiğimiz sözler bizim iletişim dediğimiz durumu etkiler.
Bizler bu konuda yani iletişim becerisinde ne kadar iyi, verimli yol alır ve kendimizi geliştirirsek bir o kadar iyi, mutlu ve başarılı bir insana dönüşürüz.
Bir konu hakkında kendimizi doğru ifade edebilmek çok önemli bu bizim yaşam biçimimize hayatımıza yansır.Kendimiz bu konu üzerinde çalışırsak, karşımızdaki insanlar bu konuya ilgili ve hakim değilse, ve bu bizim iletişimimizi olumsuz etkiliyorsa, bizler de onları bu konuyla ilgilenmeleri için davet, motive edebilir ve bunun katkılarını anlatabiliriz. Onlara doğru davranışlarımızla ve sözlerimizle örnek olabilir ve farkındalık oluşturabiliriz.