Eğer bir toplum edebiyat, sanat ve kültür alanında zayıfsa, yeterince gelişme sergileyemediyse, sanatı ve sanatçıyı önemsemiyorsa, yeterince değer vermiyorsa o toplumun gelişmesi mümkün olamaz.
Sanat ve kültür açısından gelişme gösterememiş, ilerleme kaydedememiş bir toplum kimliğini de kaybeder.
Toplumsal kimlik bir ülke için en önemli unsurlardan biridir. Aksi takdirde gelecek nesillere aktarılması mümkün olamaz. Kimliksiz bir toplum yok olmaya mahkumdur. ,
Bir toplum edebiyatıyla, yazarlarıyla var olabilir.
Toplumların yaşadığı tarihsel süreçler sanat dalları arasında yer alan tiyatro, şiir, roman gibi eserler aracılığı ile ileriki nesillere aktarılabilir.
Gelecek nesiller bu gibi eserler sayesinde kendi toplumlarının geçirdiği tarihsel süreçleri algılayarak bir ders çıkarabilir.
Toplumların dini inançları, gelenekleri, yaşam tarzları, kültürleri, dilleri sanat aracılığı ile nesilden nesile aktarılır.
Bir birey ne kadar çok tar,h, geçmişini, sanat geçmişini araştırır ve kitap okursa o kadar kimlik edinmiş olur.
Bizler edebiyat eserleri sayesinde atalarımızın yaşadığı acıları ve sevinçleri algılayabiliriz.
Bu topraklar kolay kazanılmadı. Çok büyük mücadeleler verildi yeri geldi oluk oluk kan döküldü. Çocuklar yetim öksüz kaldı. Edebiyat veya sanat denince akla sadece eğlence gelmesini de çok manasız buluyorum.
Edebiyat tarihtir, geçmiştir, kültürdür, zaferdir, kimliktir.
Edebiyat nesilden nesile kültürlerin aktarılmasını sağlayan en önemli unsurların başında gelir. Sanat sadece şarkı söylemek değildir.
Kitap okumayan bir edebiyat eserini incelemeyen nesiller ortak hafızadan yoksun yetişir.
Bir toplumun kendi çağlarından önce yaşayan aydınların eserlerini mutlaka okuması gerekmektedir.
Eğer yeni nesle edebiyatın, kültürün, sanatın, bir edebi eseri okumanın önemini anlatamazsak kimlik erozyonuna sebep olur.
Edebiyat dilin en yalın en zarif halidir. Dil dediğimizde de kimlik oluşumunun olmazsa olmazdır.
Nesiller kendilerinden önceki eserleri okumanın bilincini taşıdıkları gibi, bundan sonraki nesillere aktarmak için de mutlaka edebi eserler yazmalıdır.
Kendi edebiyatından dilinden müziğinden uzak kalmış bir toplum yozlaşır. Parçalanma riski taşıyabilir. Dış güçlerin saldırılarına karşı savunmasız kalabilir.
Bu nedenle önce edep sonra edebiyat diyerek satırlarıma son vermek istiyorum.
bütün okuyucularıma bol sanatlı ve edebi değeri yüksek günler diliyorum.